پی نوشت : به جای دوست پسر بگذارید شوهر و به جایEthel  بگذارید یک همسر غیر دائم که طبیعتا شوهر دیگری هم ندارد تا با فرهنگ خودمان جور دربیاید! این داستان برگرفته از کتاب صد ویک دوراهی اخلاقی(101 )Ethical Dilemmas نوشته مارتین کوهن می باشد .

پی نوشت تر !‏: به توصیه یکی از بزرگان ( بالای 180 سانتی متر!‏) نیمچه ترجمه ای فوق العاده آزاد ! از داستانک بالا به یاداشتم اضافه شد . گناهش گردن او!‏ترجمه یزدیش هم اینجاست !‏

دروغگو

 بیچاره مریم ! به نظر می رسد که این روزها شوهرش بیشتر از این که با او باشد با کبری است . شما دو تا با هم سر و سری دارید ؟ مریم از شوهرش پرسید . والبته نه برای این که نگران این مساله بود بلکه فقط برای این که یادآوری کند که حواسش هست . اما رجب  واقعا کبری را صیغه کرده بود ! البته رجب  این رابطه را یه رابطه جدی نمیپنداشت چرا که کبری می خواست با  پسر دیگری ا زدواج کند و او واقعا  دلسپرده مریم که اخیرا  مشکلاتی هم داشت بود . رجب نمی خواست مریم را ناراحت کند از سوی دیگر دوست نداشت که به او دروغ بگوید . در حالیکه دندان هایش را به هم می سایید و گفته نیچه مبنی بر دروغ گویی لازمه(ضرورت ) زندگی است فقط بخشی از  سرشت وحشتناک   و پر تنش  هستی را در ذهن مرور می کرد ؛ گفت : البته که نه عزیزم و مریم را یه ماچ گنده کرد ! خیال مریم راحت شد و  احساس کرد که اوضاع بر وفق مراد است به هر حال چند ماه بعد رجب و کبری از معاشقه سیر شدند و  ماجرا را فراموش نمودند .

حالا به نظر شما  رجب کار درستی کرد ؟